Loopbaan

Aegidius Clemens August Schönstedt werd geboren in het jaar 1812 en zijn officier carrière nam een aanvang in het jaar 1829 toen hij benoemd werd tot 2e luitenant der Infanterie.
Hij werd ingedeeld bij de 4e afdeling Infanterie en nam deel aan de gevechten ten gevolge van de Belgische opstand. Hij moet zich hierbij wel zeer hebben onderscheiden want bij Besluit van november 1831 werd hem het Ridderkruis der Militaire Willemsorde 4e klasse verleend.
Nadat hij in 1832 tot 1e luitenant was bevorderd werd hij ingedeeld bij de Grenadiers. Hier bekleedde hij verschillende functies en zo was hij onder meer luitenant-adjudant van de Bataljonscommandant van het 1e bataljon Grenadiers.
Toen hij in 1850 werd bevorderd tot kapitein bleef hij bij de Grenadiers en Jagers ingedeeld, maar hij werd tevens kapitein à la suite omdat hij als adjudant werd toegevoegd aan Z.M. de Koning.
Tot aan zijn bevordering tot majoor in november 1857 bleef hij deze functie uitoefenen en nadat hij in dat zelfde jaar was aangesteld tot Directeur van de Normaal Schietschool te 's-Gravenhage, benoemde de Koning hem tevens tot Adjudant in buitengewone dienst.
Nadat Schönstedt in 1862 was bevorderd tot luitenant-kolonel werd hij wederom geplaatst bij het Regiment Grenadiers, ditmaal in een staffunctie.
Bij besluit van Z.M. Koning Willem III van december 1866 werd hem eervol ontslag verleend als luitenant-kolonel bij het Regiment Grenadiers en Jagers en per gelijke datum volgde zijn benoeming tot Kolonel bij de Staf der Infanterie, terwijl hij tevens werd belast met de functie van Commandant (1e Officier) op de Koninklijke Militaire Academie.
Nog geen drie maanden daarna werd Kolonel Schönstedt in maart 1867 benoemd tot Gouverneur van de Koninklijke Militaire Academie om te voorzien in de vacature die was ontstaan door de ontslagaanvrage van Luitenant-generaal van Overstraten.
Zijn Gouverneurschap heeft maar korte tijd geduurd, want reeds op 20 maart 1868 werd Kolonel Schönstedt benoemd tot Regimentscommandant van het 7e Regiment Infanterie.
Deze functie werd door hem uitgeoefend tot februari 1872 toen hij werd bevorderd tot Generaal-majoor en Bevelhebber van 1e Militaire Afdeling, omvattende de provincies Zuid-Holland, Noord-Holland en Utrecht.
Het hoogtepunt van zijn carrière werd gevormd door zijn benoeming tot Chef van de Generale Staf in mei 1873.
Tot volle tevredenheid heeft hij deze belangrijke post 4 jaar lang waargenomen en de waardering voor zijn werkkracht bleek ook wel uit het feit dat hij in november 1877, toen hij werd gepensioneerd, werd bevorderd tot Luitenant-generaal.
Na een uitstekende loopbaan als officier overleed deze 7e Gouverneur van de Koninklijke Militaire Academie te 's-Gravenhage op 16 februari 1881.